پیش بینی کیفیت تدریس اعضای هیئت علمی بر اساس ذهنیت فلسفی و انگیزش شغلی آنان

پژوهش حاضر در راستای پیش¬بینی کیفیت تدریس اعضای هیئت علمی بر اساس ذهنیت فلسفی و انگیزش شغلی آنان انجام شده است. جامعه آماری کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان بوده که از میان آنان با روش نمونه¬گیری تصادفی طبقه¬ای تعداد 287 نفر انتخاب شده اند. ابزارهای اندازه¬گیری شامل؛ پرسشنامه محقق ساخته سنجش کیفیت تدریس با 24 گویه و آلفای کرونباخ 881/0، پرسشنامه ذهنیت فلسفی با 42 گویه و آلفای کرونباخ 850/0 و پرسشنامه انگیزش شغلی لوداهل و کیچنر با 20 گویه و آلفای کرونباخ 855/0 بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. نتایج نشان داد؛ ذهنیت فلسفی و انگیزش شغلی اعضای هیئت علمی به طور مثبت و معنادار به ترتیب با ضریب بتای 405/0 و ضریب بتای 275/0، قادر به پیش بینی کیفیت تدریس آنان می¬باشد. همچنین ذهنیت فلسفی اعضای هیئت علمی می ¬تواند انگیزش شغلی آنان را به طور مثبت و معنادار پیش¬بینی نماید. رابطه خطی مثبت و معنادار بین ابعاد ذهنیت فلسفی (جامعیت، تعمق و انعطاف¬پذیری) با کیفیت تدریس اعضای هیئت علمی وجود دارد و این سه بعد از ذهنیت فلسفی قادر به پیش¬بینی کیفیت تدریس استادان هستند. از میان ابعاد انگیزش شغلی، بین متغیرهای خودباوری و رضایت شغلی با کیفیت تدریس رابطه خطی مثبت و معنادار وجود دارد و اثر بقیه ابعاد انگیزش شغلی بر کیفیت تدریس معنادار نیست. بین کیفیت تدریس استادان زن و مرد تفاوت معنادار وجود دارد و میزان کیفیت تدریس در اساتید زن بیشتر از اساتید مرد است. میان کیفیت تدریس اساتید بر اساس سن و سابقه تدریس آنان تفاوت معنادار وجود ندارد همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معنادار بین دانشکده¬های مختلف دانشگاه از نظر کیفیت تدریس وجود ندارد.